Opis inwestycji
Mosty M1 i M3 powstały w ramach projektu „Prace na linii kolejowej E30 na odcinku Kraków Główny Towarowy – Rudzice wraz z dobudową torów linii aglomeracyjnej”. Realizowane były w takiej samej technologii jak oddany do użytkowania w 2020 roku obiekt M2 – łuków sieciowych, które zapewniają wysoką sztywność konstrukcji. Głównym celem tej największej w Polsce inwestycji kolejowej to przede wszystkim usprawnienie przejazdu pociągów oraz umożliwienie przewoźnikom uruchomienia większej liczby połączeń, co docelowo ma przełożyć się na większy komfort i bezpieczeństwo podróżnych. Generalnym wykonawcą inwestycji była firma STRABAG, a deskowania i rusztowania do jej realizacji na każdym etapie dostarczyła firma ULMA Construccion Polska S.A.
Rozwiązania ULMA
Konstrukcję wsporczą deskowania płyty obiektu M1 zaprojektowano w formie bramek technologicznych nad Wisłą, Obiekt składa się z czterech przęseł o rozpiętości w osiach konstrukcyjnych wynoszących: 30,9 + 37,8 + 36,3 + 11. Trzy przęsła realizowane były na bazie kratownic H33 (o długości 30 i 24 m) i jedno przęsło z wykorzystaniem blachownic TAC (o długości 12 m). Posadowienie kratownic H33 i blachownic TAC zaprojektowano na istniejących w nurcie rzeki podporach starego mostu, które zaadaptowano na potrzeby budowy. Po jej zakończeniu zostaną one rozebrane. Deskowanie poziome obiektu zostało wykonane w formie rusztu stalowo-drewnianego z wykorzystaniem dźwigarów drewnianych VM-20, rygli oraz łączników stalowych systemu DSD 12/20.
Podparcie deskowania na podporach nurtowych PT1 i PT2 zaprojektowano w formie platform z dźwigarów HEB 450 o długości 12 m, scalonych z ramami MK. Każda z platform składa się z 20 kompletów, w skład których wchodzi profil HEB i dwie ramy MK. Część deskowania płyty pomiędzy kratownicami H33 podparto na wieżach T-60, posadowionych w poziomie górnego pasa profili HEB. Podparcie na podporach PT3 i P3 zaprojektowano w formie bramki z blachownic TAC 1200, opartych z jednej strony na podporze PT3 (belki oczepowe z podnośnikami TYTAN 1000 kN), a od strony podpory P3 na wieżach S-40. Podpory wysokonośne S-40 wykorzystano również przy podporze P2. Podparcie deskowania ustroju nośnego skrajnych przęseł obiektu M1 stanowią wieże T-60 oraz podpory ALUPROP. Systemy wieżowe zostały również wykorzystane do podparcia dźwigarów bramek technologicznych nad ulicami Podgórską i Zabłocie, chodnikiem, murami oporowymi i ścieżką rowerową. Do obudowy bocznej użyto deskowania ramowego PRIMO.
W podobnej technologii zaprojektowany został obiekt M3. Jego konstrukcja wsporcza również wykonywana była w formie bramek technologicznych, składających się z czterech przęseł o rozpiętościach konstrukcyjnych takich samych jak dla obiektu M1. Przęsło P2-PT1 zaprojektowano na bazie blachownic TAC-1200, dwa przęsła z użyciem kratownic H-33, a ostatnie przęsło zrealizowano z dźwigarów stalowych DIPE 450, o długości 9 m. Deskowanie poziome zaprojektowane zostało w formie rusztu stalowo-drewnianego. Podparcie blachownic TAC i kratownic H33 na moście M3 wykonane zostało za pomocą wież wysokonośnych MK oraz podpór S-40 z możliwością opuszczania i wyjazdu poza obrys konstrukcji. Ponadto do podparcia deskowania na oczepach wykorzystano wieże T-60.
