Opis inwestycji
W Warszawie przy skrzyżowaniu al. Jana Pawła II i ul. Grzybowskiej powstał biurowiec Q22. Obiekt o wysokości konstrukcyjnej 155 metrów znajduje się w pierwszej dziesiątce najwyższych budynków w Polsce. Wysokość obiektu z masztem wynosi bowiem 194 m. Wieżowiec oferuje 50 tys. m2 powierzchni użytkowej na 5 kondygnacjach podziemnych oraz 42 nadziemnych. Projekt biurowca Q22 został wykonany przez pracownię Kuryłowicz & Associates we współpracy z polskim oddziałem BuroHappold. Projekt otrzymał certyfikat Breeam Interim Excellent, z najwyższym w swojej kategorii wynikiem w Polsce. Wśród ocenianych elementów znalazły się między innymi: efektywność energetyczna, zastosowane materiały, gospodarka odpadami oraz środowisko pracy. Wykonanie stanu surowego powierzono firmie Modzelewski & Rodek. Inwestycja szacowana na 500 mln złotych została zakończona w pierwszym kwartale 2016 roku.
Rozwiązania ULMA
ULMA Construccion Polska S.A. dostarczała na budowę rozwiązania z zakresu technologii deskowań i rusztowań.
Do realizacji stropów o powierzchni 1,3 tys. m2 – biurowiec Q22 oraz 1,1 tys. m2 – budynek podium, wykorzystywany był system panelowy CC-4 na podporach EP C+D35.
Słupy okrągłe, których średnice maleją wraz z wysokością obiektu, zostały wykonane przy użyciu deskowania słupowego TUBUS. Do betonowania słupów pochylonych po raz pierwszy zastosowano dodatkowo indywidualne, ukośne startery do deskowań słupowych. Słupy o przekrojach prostokątnych i kwadratowych szalowane były z zastosowaniem deskowania ramowego PRIMO. Deskowania wszystkich słupów wyposażono w podesty robocze z komunikacją pionową.
Do wykonania głównych elementów nośnych budynku, tj. czterech trzonów klatkowo-windowych wraz z szachtami instalacyjnymi ULMA zaproponowała systemy samowznoszące ATR i RKS. Utrudnienie stanowił fakt, iż do każdej z czterech sekcji należało podejść indywidualnie.
Pierwsze dwa trzony deskowania wykonywane były na bazie głowic teleskopowych ATR-P, w oparciu o typowy system wznoszący. Składał się on z trzech pomostów roboczych i spełniał rolę układu nośnego dla deskowania ramowego PRIMO. Układ wznoszący sekcji trzeciej został zbudowany przy zastosowaniu głowic teleskopowych ATR-P oraz wsporników ATR-B i ATR-N.
Systemy wznoszące ATR tych trzech sekcji zostały wyposażone w pomosty górne oraz konstrukcje wysięgnikowe, które umożliwiają podwieszenie deskowania ramowego PRIMO. Deskowanie zostało zamocowane do wysięgników za pomocą wózków rolkowych z wciągarkami łańcuchowymi, co pozwalało na podniesienie szalunku na wysokość 50 cm powyżej poziomu stropu oraz jego odsunięcie od wykonanej ściany na żądaną odległość. W pomostach górnych zastosowano dodatkowo klapy do montażu prefabrykowanych biegów schodowych.
Ponieważ trzeci trzon był dużo bardziej rozbudowany konstrukcja systemu wznoszącego została podzielona na pięć jednostek konstrukcyjnych integralnie ze sobą połączonych. W jednej z nich zaprojektowano dodatkowy czwarty pomost dolny, który umożliwiał obsługę deskowania ścian poprzecznych betonowanych w drugim etapie.
Trzon czwarty wykonywany był w sposób tradycyjny na pomostach zapadkowych KSP i pomostach zewnętrznych RKS wznoszonych hydraulicznie.
Sekcje 1-3 do poziomu +40 nie ulegają zmianie w przeciwieństwie do sekcji czwartej, która została zakończona na kondygnacji +15.
W celu ochrony przed wiatrem ULMA dostarczyła na budowę system osłon przeciwwiatrowych HWS, umożliwiający wykonywanie prac w niesprzyjających warunkach pogodowych oraz zapobiegający upadkom ludzi i przedmiotów z wysokości. System osłon HWS składał się z 42 paneli osłonowych. Poza standardowym rozwiązaniem, na życzenie generalnego wykonawcy, ULMA zaproponowała rozwiązania indywidualne. W kilku osłonach HWS zaprojektowano otwory umożliwiające montaż wysuwnic transportowych dostarczonych przez wykonawcę oraz dostosowano konstrukcję panelu do oparcia deskowania panelowego CC-4 przy wykonywaniu belek krawędziowych. Dodatkowo w dolnych częściach paneli osłon zawieszono podesty do sprężania stropów. Na skutek zmieniającej się geometrii stropu na wysokości zastosowano osłony teleskopowe, które przy pomocy specjalnych głowic rolkowych dopasowują się do geometrii obiektu. Wykorzystano również osłony przeciwwiatrowe skośne (pochyła elewacja budynku) oraz osłonę przeciwwiatrową komunikacyjną zapewniającą łączność między pięcioma kondygnacjami. Do komunikacji służyła schodnia BRIO zaprojektowana w module 1,4 x 3,0 m.
Podczas realizacji wieżowca Q22 ULMA musiała sprostać kilku problemom przy wykonywaniu nietypowych elementów obiektu. Jednym z nich była pochyła ściana budynku między kondygnacjami 2 i 8, do wykonania której użyto specjalnie zaprojektowanych konsol BMK z kompatybilnym deskowaniem ramowym PRIMO. Konsole wyposażone były w 3 poziomy podestów roboczych z komunikacją pionową oraz pełnym obarierowaniem. Belki kompozytowe oparte na słupach również zostały zrealizowane przy pomocy szalunku PRIMO, do podparcia którego tym razem użyto rusztowania modułowego BRIO.
W celu wykonania kolejnego nietypowego elementu wieżowca, tj. zbiornika przeciwpożarowego usytuowanego powyżej 15. kondygnacji nad czwartym trzonem klatkowo-windowym ULMA opracowała nietypową konstrukcję nośną. Rozwiązanie, którego zadaniem było podparcie konstrukcji żelbetowej zbiornika, bazowało na ośmiu kratownicach MK o wysokości 2,5 m i długości 8,2 m. Konstrukcja zakotwiona została do ścian przy użyciu specjalnych blach węzłowych MK. Szalunek płyty dennej wykonany został w postaci rusztu z dźwigarów VM20, do rozszalowania którego posłużyły podpory regulowane.
